Svakodnevno u organizam putem hrane i pića unosite određenu količinu tečnosti, a istovremeno određenu količinu gubite.

Odnos između unosa i gubitka uglavnom je izbalansiran. No, u pojedinim situacijama može doći do nedovoljnog unosa ili većeg gubitka tečnosti.

Tada dolazi do disbalansa u organizmu i stanja koje se zove dehidracija. Gubitak veće količine tečnosti javlja se kod povraćanja, proliva, prevelikog znojenja i učestalog mokrenja kod dijabetičara.

Novorođenčad i mala djeca lakše dehidriraju u odnosu na stariju djecu i odrasle zbog bržeg gubitka relativno veće količine tečnosti. Kod djece, najčešći uzroci dehidracije su virusne infekcije, koje uzrokuju proliv, povraćanje, visoku temperaturu i smanjenu želju za unosom hrane i tečnosti. Dehidracija može biti blaga, umjerena i teška u zavisnosti od količine izgubljene tečnosti.

Simptomi su jaka žeđ, suha usta, suh i obložen jezik, crvenilo u licu, suha koža, glavobolja, tamna i gušća mokraća, smanjena potreba za mokrenjem, zatvor, pospanost i umor, tamniji podočnjaci, slabiji puls, ubrzan rad srca, mučnina, povraćanje i opća slabost.

Kod teške dehidracije koja može dovesti do napada, kome i smrti, potrebna je hitna medicinska pomoć, a njeni simptomi su ekstremna žeđ, vrtoglavica, nizak krvni pritisak, zatvor koji traje nekoliko dana, groznica, nesvjestica i gubitak potrebe za mokrenjem.

Ukoliko koristite specijalan rastvor protiv dehidracije, morate znati koja se količina tekućine daje i u kojim vremenskim razmacima. Djetetu dajte jednu kafenu kašiku rastvora. Ukoliko dobro podnosi rastvor, količina se može polako povećavati na maksimalnu dozu od 30 mililitara na pet minuta.

Vrste terapije

Terapija zavisi od stepena dehidracije i njenog uzroka. U zavisnosti od stepena dehidracije, gubitak tečnosti može da se nadoknadi oralno (pijenjem), preko sonde i intravenski. Intravensko davanje tečnosti neophodno je samo djeci s teškom dehidracijom kako bi se brzo nadoknadila izgubljena količina tečnosti u cirkulaciji i korigirao time izazvani šok. U većini slučajeva, dehidracija se sanira unosom dovoljne količine tečnosti ili specijalnim rastvorima za rehidraciju, koji će nadoknaditi vodu i elektorlite koje je dijete izgubilo.

Unos tečnosti

Najbolja zaštita od dehidracije je prevencija, odnosno unos dovoljne količine tečnosti putem hrane i pića. Prepoznajte situacije - bolest, vrućina, pojačan fizički napor, u kojima je potrebno povećati unos tečnosti.

Kućna apoteka

Rastvori za rehidrataciju trebaju biti obavezan dio kućne apoteke. Virusne infekcije koje su praćene prolivom i povraćanjem i povećanim gubitkom tečnosti, često iznenade. Rehidratacija je prva neophodna pomoć.