Strah u ostatak Evrope unijela je odluka austrijskog predsjednika Aleksandera Van der Belena (Alexandera Van der Bellena) da Herbertu Kiklu (Kicklu) lideru ekstremno desničarske stranke FPÖ dodijeli mjesto mandatara na čelu Vlade Austrije.
Naime, strah se javlja zbog mogućnosti da Kikl postane novi kancelar Austrije. Poznato je da je upravo on u više navrata ranije hvalio mađarskog premijera Viktora Orbana.
Sličnosti s Orbanom
Sličnosti između njih dvojice su očite, jer se FPÖ oslanja na ruski plin i vrlo je kritičan prema sankcijama Rusiji, te želi smanjiti pomoć Ukrajini.
Ono što zabrinjava EU, posebno u područjima gdje je potrebna saglasnost svih 27 vlada, je to što bi ovaj dvojac vjerovatno zajedno radio na blokiranju velikih inicijativa.
Orban je godinama bio smetnja Briselu, ali dok je na kraju često popuštao pod političkim pritiskom - poput proširenja EU prije nešto više od godinu dana - Mađarska i Austrija zajedno mogle bi postati ozbiljna sila.
Politico piše da kroz prizmu ovog prijateljstva može gledati i kako bi Kickl vodio Austriju, odnosno da bi ova zemlja mogla postati novi "trn u oku" Brisela i Evropske unije svojom pro-ruskom politikom.
Veze s Kremljom
FPÖ ima dobro dokumentovane veze s Kremljom i režimom Vladimira Putina, bez obzira na činjenicu da su brojni njihovi članovi, koji su se s tim vezama ponosili, napustili stranku.
Kikl je više puta govorio da se treba promijeniti odnos EU prema Rusiji i da se treba smanjiti podrška za Ukrajinu.
Činjenica je da Orban, kao de-facto diktator Mađarske, ima dosta veću slobodu, a da će Kickl, i ako uspije da organizuje vlast u Austriji, morati sve odluke koordinirati sa partnerima iz konzervativne stranke OVP.
U širem kontekstu Evrope, imenovanje vlade koju predvodi FPO kao ekstremno desna i pro-ruska stranka značilo bi da se "osovina" ovih lidera pojačava. U njoj se već nalaze Orban i slovački premijer Robert Fico, a mogao bi im se pridružiti i Andrej Babiš, čija stranka ima prednost u predizbornim anketama u Češkoj Republici.
Drugim riječima, Evropa bi uskoro mogla imati četiri pro-ruska režima u samom centru kontinenta, što bi u značajnom moglo usporiti borbu protiv ruskog malignog utjecaja, posebno kada tome dodamo pobjedu Donalda Trampa (Trumpa) na predsjedničkim izborima u SAD-u, koji bi također trebao imati ublažen stav prema Kremlju i Putinu.
