Bakterija je otkrivena pri analizi DNK materijala iz utroba tri inkanske mumije i šest mumificiranih osoba iz renesansne Italije.

Prema Taši Santjago Rodrigez s Kalifornijskog politehničkog univerziteta, bakterija je otporna kako na penicilin, tako i na vankomicin i tetracilin.

Naučnici su uspjeli da utvrde koji gen je odgovoran za izuzetnu otpornost ovih bakterija, a ono što ih je naročito iznenadilo jeste što se isti gen može naći i kod nekih modernih, ali bezazlenih bakterija.

Otkriće pokazuje da su geni otporni na antibiotike bili relativno rasprostranjeni i prije otkrića penicilina 1928. godine.

- Besmisleno je misliti da je evolucija otpornosti na antibiotike počela sa penicilinom. To se odvija već dvije milijarde godina - smatra naučnik Raul Kano koji je učestvovao u studiji.

Prema mišljenju naučnika, iako su ovi geni postojali prije antibiotika, pretjerana upotreba lijekova kako među ljudima, tako i na životinjma, dovela je do toga da superbakterije postanu globalno rasprostranjene.