Vezikoureteralni refluks (VUR) je jedna od najčešćih anomalija mokraćnog sistema u dječijoj dobi.

Česta bolest

Definira se kao vraćanje mokraće iz mokraćnog mjehura u uretere i kanalni sistem bubrega posljedično nekompetentnom ureterovezikalnom spoju, no, prema današnjim saznanjima, i posljedično generaliziranoj disfunkciji donjeg urinarnog trakta. Njegova klinička važnost u djetinjastu leži u njegovoj ulozi i nastanku simptomatskih urinarnih infekcija, što može dovesti do hroničnog poremećaja zdravlja te oslabljenog napredovanja djeteta.

Vezikoureteralni refluks je česta bolest u dječijoj dobi i u najčešćem broju slučajeva manifestira se 70 posto u prve dvije godine života i češći je kod djevojčica. Primarno je VUR posljedica anatomske anomalije, i to zbog toga jer je ušće uretera smješteno na stranu od uobičajene lokalizacije. Dužina uretera koji ide kroz mišićni tunel i koji se nalazi pod sluznicom mokraćnog mjehura je kraći, što remeti normalan valvulari mehanizam.

Febrilne krize

Najčešća dominantna klinička slika vezikoureteralnog refluksa je urinarna infekcija. U novorođenčadi najveći broj urinarnih infekcija može biti asimptomatičan ili atipičan, ali često nespecifične promjene, kao što su gubitak na težini i poremećaj rasta, sugeriraju na urinarnu infekciju. U djece starijeg uzrasta primijete se febrilne krize sa slabinskim bolovima te gastrointestinalnim tegobama.

Kliničkom slikom pijelonefritisa (infekcija gornjeg dijela urinarnog trakta) dominiraju karakteristični simptomi, kao što su povraćanje, proliv, nadutost, grčevi, febrilno stanje s febrilnim konvulzijama itd. Ponekad se mogu javiti noćno mokrenje, bolovi u slabinama i krvav urin.

Postavljanje dijagnoze

Dijagnoza se postavlja mikcionim cistouretrogramom, ultrazvučnim pregledom retrogradnog protoka urina. Statičkom scintigrafijom otkrivaju se ožiljci u parenhimu bubrega koji su posljedica trajanja vezikoureteralnog refluksa i infekcije u gornjem dijelu urinarnog trakta. Terapija je konzervativna i operativna. Konzervativna terapija podrazumijeva profilaksu s antibiotikom, a od operativnih zahvata rade se ekstravezikalne i intravezikalne antirefluksne procedure.