Najpoznatija refrakcijska anomalija koja se javlja kod djece školskog uzrasta je kratkovidnost. To je nemogućnost oka da, bez upotrebe naočala ili kontaktnih leća, jasno vidi udaljene objekte.

Češće pauze

Kratkovidnost može biti prisutna i prije polaska djeteta u školu, ali u daleko najvećem broju slučajeva počinje tokom prvih godina školovanja.

Iako do kraja nije poznat uzrok kratkovidnosti, smatra se da, osim nasljedne komponente, i intenzivan rad na blizinu, kakav srećemo u razvijenim zemljama, itekako doprinosi porastu broja kratkovidnih osoba. Kratkovidna djeca odlično vide na blizinu te je u okviru online modela praćenja školske nastave gotovo nemoguće primijetiti da dijete ima ovaj problem.

Tokom odvijanja nastave u školi, nastavnik može primijetiti da dijete slabije čita tekst napisan na tabli ili prikazan na projektoru. Mali i veliki odmor, koji u okviru redovne nastave započinju nakon 45 minuta nastave, tokom online modela odmor treba biti nakon svakih 20 minuta.

Ovo je stoga što je prilikom rada na blizinu, a naročito na digitalnom uređaju, potrebno praviti češće pauze i odmarati oči, kako ne bi došlo do pojave suhog oka te kako bi se prevenirala pojava kratkovidnosti.

Dalekovidnost se, također, viđa u školskom uzrastu, ali je pojavljivanje dalekovidnosti, prije svega, rezervirano za raniju životnu dob. Obično je prisutna od rođenja, a najčešće se ustanovljava u dobi od tri godine, nerijetko nakon što se kao prvi znak smetnji vida pojavi strabizam.

Teže se otkriva

Dalekovidna djeca mogu vidjeti dobro i na daljinu i na blizinu, ali se taj vid odvija uz učešće očnih mišića, koji su kod djece u punoj funkciji za razliku od odraslih, kod kojih ova aktivnost unutrašnjih mišića oka slabi. Nastavnik teže otkriva da dijete ne vidi u školi, naročito ako je jedno oko bolje te se lako može previdjeti problem drugog oka.