Ime i prezime: Rasim Ljajić.

Datum i mjesto rođenja: 28. 1. 1964., Novi Pazar.

Šta prvo uradite kad se probudite: Pogledam u telefon.

Da niste to što jeste, čime biste se bavili: Fudbalom.

Šta Vam je bio prvi posao u životu: Radio sam u prodavnici koju smo držali porodično.

Pokloni od djece

Kada biste samo jednu stvar mogli ponijeti na pusti otok, šta bi to bilo: Mobilni telefon.

Najdraža pjesma: „A što ćemo ljubav kriti“.

Šta gledate na televiziji: Najviše sport i informativne emisije.

Šta Vas nervira: Pohlepa i glupost.

Najdraži grad: Istanbul.

Najbolji poklon koji ste dobili: Svi pokloni od djece Lamije i Amara.

Čega se plašite: Nacionalizma, populizma i primitivizma.

S kim najradije pijete kafu: S onima koji mi ne „truju mozak“.

Omiljena društvena mreža: Sve su mi trovačnice, od kojih se ne umire, ali boli glava.

Uzor rahmetli majka

Najdraža boja: Plava.

Ko Vam je uzor: Moja rahmetli majka. 

Da imate mogućnost, šta biste uradili da poboljšate stanje u svijetu: Vladavina zakona umjesto vladavine ljudi.

Najdraži pisac: Danilo Kiš.

Omiljeni muzičar ili bend: Safet Isović i Toma Zdravković.

Posljednja knjiga koju ste pročitali: „Zašto narodi propadaju“ (Daron Asemoglu i Džejms Robinson).

Tim za koji navijate: Novi Pazar.

Omiljena narodna izreka: „Jezik kosti nema, ali kosti lomi.“

Koje pitanje najviše mrzite: Previše lična pitanja.

Omiljeni lik iz knjige, filma ili serije: Izet Fazlinović.

Koju zemlju biste voljeli posjetiti: Japan.